حضرت دانیال گوید:
ابر به خواب دیدن بر شش نوع بود. اول: ابر سفید و سیاه و زرد و سرخ و ابر بارنده و نابارنده، و هر یک تعبیر بخصوص است. اگر کسی خویشتن را در زیر ابر سفید بارنده دید، دلیل که خدای عزوجل وی را علم و حکمت ارزانی دارد و مردمان را از علم و حکمت او منفعت رسد. اگر بیند که در زیر ابر زرد بود، دلیل که بیمار شود و بعضی ازمعبران گفته اند: زنی خواهد و از وی رنج و غم و اندوه کشد. اگر بیند که در زیر ابر سرخ بود، دلیل که بر محنت و بلاگرفتار شود، زیرا که خدای غزوجل به هر قومی که عذاب فرستادی، نخست ابر سرخ بر فراز آن ظاهر شدی. اگر بیند که بر فزار ابر سبز، راست بایستد، دلیل که به قدر آن، فرمانروائی یابد. اگر بیند که ابر بر سر وی می گذشت، دلیل که او را با کسی نیکو جاه و نیکو عهد، صحبت افتد و مرادش از وی حاصل شود.
محمد بن سیرین گوید:
اگر بیند که ابر را درهوا همی راند، دلیل کند که او را با علما و حکما صحبت افتد. اگر این خواب را پادشاه بیند، دلیل که در ولایت خویش، رسولان و صاحب خیران فرستد، اگر بیند که ابر رااز هوا بگرفت و به زمین آورد، دلیل است کارش نیکو شود و بزرگی یابد و علم حاصل کند. اگر بیند که ابر بر سر وی سایه همی کرد، دلیل که در آن سال خیر و نعمت بسیار یابد. اگر بیند که از ابر، جامه در دوخته بود و پوشیده بود، دلیل کند که چندان علم حاصل کند که کس را نبود. اگر بیند که ابر همه جهان بپوشید و هیچ باران نبود، دلیل بد بود.
ابراهیم کرمانی گوید:
اگر بیند که ابر را جمع کرد یابرداشت و بخورد، دلیل است که میان حکیمان ممتاز شود و در دانش یگانه گردد.
جابر مغربی گوید:
اگر بیند که ابر را می خورد، دلیل است معیشت او از حکمت بود. اگر بیند که ابر سیاه بر فراز موضع و جائی گسترده بود، دلیل بر خشم و عذاب حق تعالی بود در آن دیار. پس هر چه آن ابر را نزدیکتر بیند، عذاب حق تعالی نزدیکتر بود. اگر با ابر باران بیند، دلیل بر رحمت و خیرات کند. اگر بیند که از ابر باران همی خورد، دلیل است که به قدر آن وی را رحمت و نیکوئی رسد. اگر با ابر باران و رعد سخت بود، دلیل بر ترس از ادعای پدر و مادر یا از ادعای مسلمانان بود. اگر بارعد و برق بیند، این عذاب ها سخت تر بود، اگر با برق صاعقه بیند، عذاب سخت تر بود. اگر بیند که در خانه وی جایگاه نشستن ابر گسترده شده است، دلیل که فرزند و اهل بیتش را حکمت و دانش بود بر قدر و تنگی و تاریکی.
حضرت امام جعفر صادق فرماید:
ابر دیدن به خواب بر نه وجه بود.
اول: حکمت،
دوم: ریاست،
سوم: پادشاهی،
چهارم: رحمت،
پنجم: پرهیزکاری
، ششم: عذاب
، هفتم: قحطی ،
هشتم: بلا،
نهم: فتنه.
اسماعیل بن اشعث گوید:
ابر سیاه به خواب، دلیل بیم و ترس و سختی بود و ابر باران برکت و خیر و فراخی بود و نیز غم و اندوه بود. و اما آن ابر که از کنار دریا آرند، که به تازی آن را سفیح خوانند، دیدن وی در خواب غنیمت بود بر قدر آن چه دیده بود.
منوچهر مطیعی تهرانی گوید:
معبران اسلامی ابر را به علما و دانشمندان تعبیر کرده اند و بدست آوردن ابر در خواب تجسمی است از آرزوی آمیزش و آشنایی و نشستن و برخاستن با اهل علم یا یکی از آن طبقه مردم که ذکرشان رفت و یا تحصیل آن چه فاقد آن هستیم و زمان رسیدن به آن نیز سپری شده است. اگر بیننده خواب ببیند که تکه ای از ابر را گرفت و خورد یا در سینه و لباس خویش پنهان کرد، یا از فهم و دانش بهره مند می شود و یا مالی بدست می آورد که بزرگی سبب تحصیل آن می شود. از دانیال نبی نقل است که دیدن ابر در خواب به شش گونه امکان پذیر است. ابر سفید، سیاه، زرد، سرخ و ابر بارنده و ابر خشک ، یعنی ابری که باران ندارد. اگر بیننده خواب خود را زیر ابر سفید بارنده ببیند بسیار خوب است و خبردهنده خیر و برکت است یا علم و دانش فرا می گیرد. ابر زرد بیماری است و بعضی معبران نوشته اند که بیننده خواب زنی می گیرد که آن زن به او رنج و بلا می رساند و چنان چه ازدواج کرده باشد از سوی زنی به او زیان می رسد. ابر سرخ مصیبت و بلا است. ابر سبز خرمی و بزرگی و امارت و فرمانروائی است. ابر سیاه نیکو نیست و نشانه خشم الهی و تندی سرنوشت است. ابر با برق تنها عذاب است و ابر با رعد بیم و هراس می تواند باشد. چنان چه دیدید ابری از جانب دریا به سوی شما آمد غنیمتی است که نصیب شما می شود و از جایی سود می برید که انتظارش را ندارید. ابری که باران ندارد خوب نیست بخصوص اگر ابر تاریک و گسترده باشد.
آنلی بیتون مىگوید:
1ـ اگر خواب ببینید آسمان پوشیده از ابرهای سیاه و تیره است ، علامت آن است که به خاطر اداره بد زندگی بدبخت خواهید شد.
2ـ اگر خواب ببینید از میان ابرهای سفید ، خورشید پرتوافشانی می کند ، علامت آن است که پس از کشیدن سختیها به سعادت و موفقیت دست خواهید یافت.
3ـ اگر خواب ببینید از میان ابرها ستارگان می درخشند ، نشانة آن است که لذتهایی زودگذر و پیشرفتی اندک نصیب شما خواهد شد.