اگر بیند در پیش قومی امامی کرد و امام نبود، دلیل که در آن قوم مهتر شود و جمله تابع او شوند، چنانکه ماموم تابع امام باشد. اگر بیند جماعتی انبوه و در نماز بودند و وی را گفتند که ما را امامی کن و پادشاه فرمود به او که امامی کن و او پیشرفت و امامت کرد، دلیل که در آن دیار میر و فرمانروا شود و با ایشان عدل و راستی نماید، به قدر راستی قبله و تمام کردن نماز به رکوع و سجود. اگر بیند از نماز چیزی نقصان کرد، دلیل که بر ایشان جور و ظلم نمایدبه قدر آن چه در نماز نقصان کرده بود.
محمدبن سیرین گوید:
اگر بیند امامی می کرد، ولیکن نشسته بود، دلیل که بیمار شود. اگر بر پهلو نشسته بود و در نماز چیزی خواند، دلیل که زود بمیرد و آن قوم بر وی نماز کنند. اگر امامی را به خواب بیند، دلیل که شرف و منزلت یابد بر قدر و شرف امام. اگر بیند امام ولایتی همی داد یا با امام در خانه رفت یا امام او را چیزی بخشید یا با امام طعام خورد، دلیل که بر قدر آن غم و اندوه بدو رسد.
جابر مغربی گوید:
اگر بیند با امام در جهاد بود. دلیل که با دولت و ولایت با وی شریک بود یا در مسجد یا در دهی یا در شهری.
اسماعیل بن اشعث گوید:
هر چیز که در امام در زیادت بیند در ولایت و بزرگی او زیاده شود و هر چه در او نقصان بیند درمال و نعمت او نقصان شود.
حضرت امام جعفر صادق فرماید:
امامی کردن در خواب بر شش وجه است.
اول: فرمانروایی،
دوم: پادشاهی به عدل و انصاف،
سوم: علم،
چهارم: قصد نمودن به کار خیر،
پنجم: منفعت،
ششم: ایمنی از دشمن.
اگر بیند امامی زنان نمود، دلیل که بر گروه ضعیفان والی شود.
اگر بیند امامی از آسمان فرود آمد و بر قومی امامت کرد، دلیل رحمت است بر اهل آن زمین.
اگر بیند بر مرده نماز کرد از پادشاهی به او فرمانروایی رسد.
یوسف نبی علیه السلام گوید:
دیدن امام خیروصلاح بود
دیدن امامت کردن برسرقومی مهتر گردد ودیانت او زیاد شود