حضرت دانیال گوید:
اگر دید که او پیغمبری شد از جمله پیغمبران و خلق را به خدا می خواند و راه توحید همی نمود، دلیل که نخست به محنت و بلا گرفتار شود و بعد از آن بر دشمنان ظفر یابد. اگر دید زاهد و مصلح شد، همین دلیل کند، لکن محنت و بلای وی در دنیا کمتر از آن بود. اگر دید که او محتشم و توانگر شد، نعمت دنیا بر وی فراخ شود، اما دین او تباه گردد.
ابراهیم کرمانی گوید:
اگر بیند نام وی متغیر شد، چنانکه او را به نام نیک خواندند، چون محمد و محمود وسعید و صالح و علی و مثل این، دلیل بود که او را به ذکر خیر و نیکی یاد سازند. اگر به خلاف این دید، مردمان وی را به شر و بدی یاد کنند. اگر بیند او پادشاه یا امیر یا قاضی شد، دلیل که در شغل خویش عدل و انصاف نگاه دارد. اگر به خلاف این بیند، دلیل شر و بدی بود.
جابر مغربی گوید:
اگر بیند از حال صلاح به فساد مبدل شد، دلیل کند بر نجسی و ادباری. اگر به خلاف این بیند، دلیل شود بر سعد و اقبال دین و دنیای وی.
منوچهر مطیعی تهرانی گوید:
حکم کلی در خواب دیدن پیغمبران این است که رویای انبیا و اولیا میمنت و شگون دارد اما بیشتر منوط است به وضعی که خواب می بینیم. اگر پیغمبری را خوشحال و مسرور دیدیم نشان آنست که وضع بیننده خواب روز به روز بهتر می شود و شرف و جاه و منزلت می یابد. چنانچه آن پیغامبر یا ولی را غمگین و آزرده دیدیم تعبیر آن خلاف اولی است. روی هم رفته دیدن پیغمبران در خواب نیکو است.
یوسف نبی علیه السلام گوید:
دیدن پیغمبران دولت باشد
هرکه پیغمبررا در خواب بیند کاردین ودنیای وی نظام گیرد
اچ میلر مى گوید:
دیدن پیامبران در خواب، بیانگر شنیدن اخبار مهم است.